گوشه گیری، کمرویی و انزوا طلبی چیست؟
گوشه گیری، کم رویی و انزوا طلبی عارضه ای است که باعث می شود کودک و نوجوان از برقرار کردن ارتباط با افراد و محیط خارج دوری کنند. این کودکان و نوجوانان نوعاً با تقلیل یافتن علایق ذهنی و عاطفی نسبت به اطرافیان خود از داشتن دوستان نزدیک و صمیمی محروم اند. نوجوانی که کم رو و گوشه گیر است، معمولاً از حضور در فعالیت های جمعی سرباز می زند و فقط با تک دوست خود که نوعاً به او بسیار وابسته می شود اوقات خود را سپری می کند.
رفتار کم رویی و انزواطلبی ، یکی از رفتارهای نسبتاً شایع است که فرد را به شدت آزار می دهد و اگر درمان نشود نوجوان را به سمت و سوی مشکلات دیگری مثل عدم اعتماد به نفس، افسردگی، اضطراب و زود رنجی سوق خواهد داد. عدم احساس توانمندی و کمی عزت نفس و نیز ناتوانی در بروز احساسات، بیان افکار و نظریات، خود باعث جدایی فرد از فعالیت های گروهی است.
علل گوشه گیری و کم رویی عبارت اند از:
1-محرومیت از محبت خانواده
2-نقص عضو یا بیماری های جسمی و فیزیولوژیک
3-اختلال در گوش و تکلم
4-شکست های متعدد و تحقیر شدن کودک در برابر جمع
5-عدم امنیت روانی در محیط خانه و مدرسه و فشارهای روانی مستمر
6-تنبیه، توبیخ و سرزنش کودک و نوجوان توسط والدین و به ویژه محرومیت از عواطف مادر
7-کنترل شدید تربیتی و سخت گیرهای وسواس گونه و غیر منطقی
برای پیش گیری و درمان گوشه گیری و کم رویی می توان شیوه های زیر را به کار بست:
1-حمایت های عاطفی در جهت تقویت اعتماد به نفس در نوجوان
2-واگذاری مسئولیت های مناسب با توجه به میزان توان جسمی و ذهنی نوجوان
3-قرار ندادن نوجوان در موقعیت هایی که تجربه های شکست را به دنبال دارد
4-تشویق و زمینه سازی حضور نوجوان در فعالیت های جمعی و گروهی
5-ایجاد آمادگی لازم برای جرئت ورزی در ابراز عقاید و بیان نظریات خود و نیز پذیرش نظریات مخالف از طرف دیگران
نظرات شما عزیزان: